یکى از مشکلاتى که امروز همه ما آن را از نزدیک لمس میکنیم بیکارى است و مسئله ى دیگر که موازى با آن بر زندگى مردم و عملکرد دولت سایه انداخته قرار گرفتن عده کثیرى از خانوارها و افراد جامعه زیر خط فقر و همچنین کمبود نقدینگى و منابع مالى دولت براى تأمین هزینه هاى رفاهى و عمرانى است.
بیان مشکلات آسان است و انتقاد و تخریب بدون پیشنهاد راهکار نیز هم سهل تر و تا حدى هم لذت بخش؛ حداقل از این جهت که اندکى آرامش بخش است. قطعا کارشناسان ،متخصصان و نخبگان اقتصادى تا کنون به راه حل این مشکلات فراوان اندیشیده اند و چه بسا راهکارهایى هم ارائه داده اند که با توجه به شرایط موجود یا به نتیجه نرسیده و یا اجرایى شدن آن ها زمان بر است.
به عنوان یک شهروند که آگاهى و آگاهى بخشى را حق و وظیف خود میبینم سعى میکنم با توجه به دانسته ها و اندوخته هاى اندکم خلاصه اى از مدل پیشنهادى که اگر مجال باشد به زودى با تفصیل ارائه خواهم نمود از این مجرا بیان کنم.
بدون حاشیه به بیان چند کلیت که اجرایى و اثرگذار میپندارمشان اشاره میکنم.
طرح کنترل فراگیر اقتصادى و مالیاتى
هرچند اعتقادى به اقتصاد مطلق دولتى ندارم، اما معتقدم در دنیاى امروز و خاصه کشور عزیزمان ایران با توجه به پیچیدگى مبادلات اقتصادى نیاز به یک سامانه فراگیر کنترل اقتصادى احساس مى شود.
این سامانه که توسط دولت و با نظارت مستقیم مردم مدیریت میشود، هزینه ها و درآمدهاى تمام افراد جامعه ،شرکت ها و بنگاه ها و به طور کلى هر کنش یا شغلى که با جابجایى پول و نقدینگى سروکار دارد را دائما تحت نظر دارد و علاوه بر کنترل قیمت ها توسط کارشناسان اقتصادى از فرار مالیاتى حتى در کوچکترین سطوح جلوگیرى مى کند.
مدیریت مقتدرانه نیروى انسانى
دولت به عنوان متولى اصلى مشاغل بزرگ براى پروژه هاى ناتمام یا نیازمند آغاز اجرا نیاز سنجى کرده و از افراد فاقد شغل دعوت به همکارى میکند. این افراد که در حال حاضر درآمدى نداشته و قطعا نیازمند تأمین هزینه هاى زندگیشان هستند، به جاى آن که سربار افراد دیگرى باشند یا به مشاغل کاذب روى آورند جذب پروژه هاى مختلف شده و در نقاط مختلف کشور تقسیم میشوند.
با این کار علاوه بر توزیع جمعیت، چرخ اقتصاد با ایجاد حرکت در طرح هاى عمرانى و سایر طرح ها به حرکت درآمده و این افراد که با درآمدى اندک یا حتى صرفا تأمین مایحتاج زندگى آغاز به کار کرده اند پس از مدتى به درآمد مناسب مى رسند.
موازى با این اقدام، از همین افراد در توسعه مناطق مختلف کشور که پس از مدتى مى تواند به موطن جغرافیاییشان تبدیل گردد کمک گرفته مى شود.
پى نوشت: طرح اصلى اجرایى که بخشى از آن بیان شد نیازمند اقداماتى موازى است که در متن کلى به آن اشاره خواهد شد.
