عجیب اما واقعى/در حاصلخیزترین دشت کشور چه مى گذرد؟

همچون هرسال، براى گذراندن چند روزى دور از شلوغى شهر و آلودگى، سفر به شهر و دیار آباء و اجدادى ام را برگزیدم. در ابتدا چند روزى را در تبریز، شهر کوه هاى قرمز و سبز سپرى کردم که هنوز حال و هواى زمستان داشت؛ و پس از گذراندن چند روز سرد و یک شب برفى به سوى مقصد اصلى، دشت زرخیز مغان روان شدم.

جاده اى که سال هاست انتظار عریض شدن را مى کشد امسال هم به من رحم کرد و نامم را در بین عزیزانى که در ایام عید از دست دادیم ننوشت. این بار به ورودى شهر که نزدیک مى شدم حال هوایم با همیشه کمى فرق داشت. بیش از همیشه به توسعه ى این شهر پر از استعداد مى اندیشیدم که حال در شرف یک اتفاق بزرگ است، انتخابى که مى تواند این دیار مظلوم را در مسیر توسعه پایدار قرار دهد.

از سویى به جرم حمایت از فردى که قصد اصلاح امور را دارد پیام هایى تهدید آمیز دریافت کرده بودم. با این حال قلبم را با یاد خداوند متعال آرام کردم و با ذکر "الى بذکر الله تطمئن القلوب" زیر لب وارد شهر شدم.

مغان این بار در چشم من مظلوم تر از همیشه بود و مردم سخت کوش آن امیدوار تر از همیشه، اکثریت کشاورزى که خواب و بیداریشان با طلوع غروب خورشید است و کار و بیکاریشان با مهر زمین، اما دریغ که با وجود منابع فراوان و سخت کوشى از بسیارى حقوق اولیه شان محروم اند که شرح آن در این مقال نمى گنجد.

حال این شهر در آستانه ى یک انتخاب بزرگ است، مرحله دوم انتخابات مجلس. انتخاب از بین یک قاضى که خود را حقوقدان نامیده و با همسان دانستن حقوق قضایى و قوانین مربوط به مجلس مى گوید مجلس جاى حقوقدان است و فرماندار کارکشته ى سابق این شهر که هوادارانش تحت شدیدترین فشارها قرار گرفته اند.

حال که در مسیر بازگشتم، اندکى از آن چه دیدم و شنیدم را میگویم بلکه اندکى دلم آرام گیرد، شاید باورش برایتان سخت باشد اما این ها در گوشه اى در همین کشور عزیز خودمان، ایران کهن در حال روى دادن است.

باور مى کنید شیشه هاى چندین مغازه و خودرو را به جرم نصب کاندیداى محبوبشان(ایرج بیگدلو) شکسته اند و همه هوادارانش مجبور شده اند براى در امان ماندن عکس ها را جمع آورى کنند؟

باور مى کنید بر کسانى که از اقوام و طایفه ى نامزد شماره ٢(همان قاضى) هستند فشار مى آورند که حق ندارى از کسى جز هم طایفه اى مان حمایت کنى و تهدید مى کنند؟

باور مى کنید هواداران آن قاضى یک جایگاه سوخت و یک فروشگاه و چند مورد دیگر را تحریم کرده اند و هواداران را از رفتن به آن ها منع کرده اند؟

من در این چند روز به شهرى پناه بردم که سراسر زیبایى و امید است، امید به آینده اى روشن و همچنان هم امید دارم

اما آن چه به چشم دیدم را هنوز نتوانسته ام باور کنم.

کارنامه عجیب یک نماینده مجلس/از خلع لباس و اخراج از مجلس چهارم تا نفرین امام جمعه فقید پارس آباد از برومند

خبرگزاری فارس به نقل از دفتر ارتباطات مردمی نماینده اردبیل، مصطفی افضلی‌فرد خطاب به مردم مغان در پاسخ به اظهارات رئیس مجمع نمایندگان استان اردبیل اظهار کرد: در وهله اول باید سئوال کنیم که آیا شناخت واقعی از پیشینه و عملکرد و شخصیت بنده و برومند دارید یا خیر؟ اگر این شناخت را دارید راهنمایی شما برای قضاوت عادلانه خواهد بود و اگر ندارید از بزرگان و افراد موثق که سراغ دارید و نماینده‌های مجلس تحقیق کنید تا این شناخت تکمیل شود و زمینه‌ای بشود برای قضاوت منصفانه شما.

وی افزود: آیا دلیل هجمه‌ برومند به بنده را می‌دانید؟ اگر می‌دانید با در نظر گرفتن خدا بهترین داوری را خواهید داشت و اگر نمی‌دانید از اعضای ‌دیگر مجمع نمایندگان استان که در جلسه حضور داشتند بپرسید.

این نماینده مجلس یادآور شد: واقعیت قضیه این است وی برای انتخاب مدیر پیشنهادی استاندار در مورد یکی از ادارات استان چهار رأی کتبی نماینده‌های دیگر را در مقابل یک رأی خود دیدند و به جای تمکین در برابر رأی اکثریت با کمال تأسف و تأثر گفتند که باید شما به گزینه من رأی بدهید و نباید با مشورت هم به گزینه‌ دیگر رأی می‌دادید و متعاقب آن صورت جلسه را از دست نماینده خلخال گرفته و پاره کرده و اعلام کرد که جلسه را به رسمیت نمی‌شناسم!!!

افضلی‌فرد تصریح کرد: حال سوال من از مردم این است که اگر شما بجای من بودید چکار می‌کردید؟ آیا تسلیم زورگویی‌های وی می‌شدید؟ آیا ساکت می‌شدید؟ و اساساً‌ یک انسان آزاده و مسئول باید در مقابل این رفتار قانون‌شکنانه چه رفتاری را انجام دهد.

وی افزود: برومند بلافاصله پس از پاره کردن صورت جلسه، طلبکارانه مصاحبه کرده و آن را به درون مردم کشاندند یعنی هم در به چالش کشانده مجمع و هم در رسانه‌ای کردن آن همراه با دروغ و تهمت‌ها شروع‌کننده بودند.

نماینده مردم اردبیل، نیر، نمین و سرعین در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: حال سوال بنده از شما مردم مغان و استان این است آیا به نظر شما من باید این شبهات را پاسخ می‌دادم یا می‌گذاشتم که وی حقایق را وارونه و افکار عمومی را فریب دهد؟ و آیا شما بودید سکوت می‌کردید یا پاسخ می‌دادید؟

افضلی‌فرد افزود: حتماً‌ پاسخ‌های بنده را مطالعه کرده‌اید و تقاضای بنده این است این دو را کنار هم قرار داده و قضاوت کنید و قضاوت شما هر چه باشد قبول می‌کنم در خصوص مصاحبه دوم وی هم مواردی را با شما مردم آگاه در میان می‌گذارم.

وی گفت: مطابق آیین‌نامه داخلی مجمع،‌ ریاست یا دبیری مجمع هم دوره‌ای است و هم با رأی اعضاء مجمع انجام می‌شود پس نیازی به دست و پا زدن ندارد و انتخاب بنده هم به دبیری مجمع مطابق با این ساز و کار و البته بدون حضور من در غیاب من انجام گرفت، بنده هم به رغم میل باطنی و فقط به احترام آرای ‌مجمع آن را پذیرفتم وگرنه جز زحمت و دردسر و تحمل رفتارهای عجیب و غریب از این نوع که شماها دیدید و شنیدید هیچ مزیتی ندارد.

این نماینده مجلس ادامه داد: حالا این مسئولیت بر دوش من گذاشته شده آیا به نظر شما باید به وظیفه قانونی خود عمل کنم یا تسلیم زورگویی‌ها و قانون‌شکنی‌های وی باشم، ‌شما به عنوان خبرنگار درد آشنا و شما مردم به جای من بودید کدام گزینه را انتخاب می‌کردید؟

افضلی‌فرد بیان کرد: به نظر شما اگر پاسخ اکاذیب را داده و واقعیت را آنگونه که هست به مردم انتقال بدهم جنجال‌آفرینی کرده‌ام؟ من که تا حالا درباره واقعیت‌های تلخ که وی بخاطر آن از مجلس چهارم اخراج شده و توسط دادگاه خلع لباس شدند حرفی نزده‌ام آیا مردم استان به ویژه جوانان مغان زرخیز نباید بر اساس اطلاع از سوابق اشخاص در مورد آنها قضاوت کنند.

وی گفت: آیا آنها نباید بدانند که دلایل بستری شدن و فوت امام جمعه‌ فقید و پاک پارس‌آباد حجت‌الاسلام حاج آقا کریمی که با آه و ناله و نفرین از برومند در بیمارستان تبریز دار فانی را وداع گفتند چه بوده است؟؟؟ قضاوت را بر عهده شما می‌گذارم از شما مردم می‌پرسم آیا انصافاً پیشنهاد تبلیغاتی برومند دایر بر تکه پاره کردن استان یکپارچه اردبیل آن هم در شرایطی که سالیان متمادی مردم مغان و اردبیل صمیمانه و برادرانه در کنار هم زندگی می‌کنند پیشنهاد عاقلانه‌ای بود؟

طایفه گرایی | فرصت یا تهدید؟

تعصب طایفه ای در شهرستان ها و شهرهای کوچک از عوامل تعیین کننده در انتخابات مجلس شورای اسلامی است. این مسئله می تواند به صورت محله گرایی، روستا گرایی و گرایش هایی از این دست نیز ظهور کند. ریشه این نوع تعصبات را میتوان در غریزه آدمی جست و جو کرد، تمایل به گروه و تامین منافع شخصی و خانوادگی از طریق توسل به گروه و افزایش قدرت تاثیر گذاری با کمک جمعیت گروه؛ تمایلی که از محرک های اصلی شکل دهنده جوامع اولیه مدنی است.

 

این روز ها و در شرایطی که بحث "استانی شدن یا نشدن انتخابات" گرم است، یکی از دلایلی که در محاکم لفظی علیه حالت فعلی انتخابات اقامه می شود موضوع طایفه گرایی است. طایفه گرایی محض به معنای موجود فعلی در انتخابات را می توان از جهاتی یک آفت بر شمرد، هرچند که با دقت و بررسی میتوان نکات مثبتی را نیز در آن یافت.

 

از معایب طایفه گرایی محض میتوان به انتخاب کور کورانه که اولین و واضح ترین آفات آن است اشاره کرد. رأی دادن به هم طایفه ای بدون توجه به اینکه آیا از میان کاندیداهای مطرح و حائز صلاحیت، این فرد برتری دارد و ویژگی های لازم جهت نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی را دارد یا خیر. همچنین ادامه این سنت در یک طایفه می تواند موجب اختلافات درون طایفه ای شود، چرا که ممکن است چندین خانواده از یک طایفه قصد داشته باشند فردی از خانواده خود را کاندیدای طایفه معرفی کنند و این زمینه اختلافات خواهد شد.

 

اگر کمی عمیق تر بنگریم، معایب غیر مستقیم طایفه گرایی را نیز خواهیم دید. مسائلی همچون اختلافات بین طایفه ای، "عمده فروشی رأی" و بت سازی بیهوده از افراد.

 

"عمد ه فروشی رأی" زمانی رخ می دهد که یک کاندیدا از طایفه ای نسبتا بزرگ و پرجمعیت، صلاحیت نامزد شدن در انتخابات مجلس را کسب نمی کند و یا به این جمع بندی می رسد که توانایی کسب آراء لازم برای کسب کرسی سبز مجلس و نمایندگی مردم را ندارد؛ این جاست که فرد مزبور در صورتی که ارزش معنوی چندانی برای آراء مردم قائل نباشد، با کاندیداهای دارای شانس بیشتر رایزنی کرده و پیشنهاد اعلام حمایت از او(فروش رأی مردم) در صورت دریافت مبلغی کلان – به نسبت جمعیت طایفه اش- و یا پست و مقامی مهم و کلیدی را می دهد.

 

اما از نکات مثبت گرایش به طایفه نیز نمی توان غافل شد. شناخت مردم طایفه از کاندیدایشان و خانواده او قطعا عمیق تر از شناخت از فردی است که برای مثال در شهری بزرگ نامزد شده و مردم باید از طریق تبلیغاتش او را بشناسند.

فامیل گرایی و پارتی بازی در مدل طایفه ای انتخابات بسیار ساده تر قابل رصد است، چرا که در صورت فامیل گرایی منتخب از یک طایفه، با توجه به گره خوردگی روابط فامیلی بین خانواده، واگذاری مناصب و امکانات به اقوام نزدیک فرد منتخب، به سرعت توسط اقوام دورتر مشاهده شده و به دنبال آن به گوش کل طایفه و همچنین شهر کوچک و شهرستان آن نماینده خاطی خواهد رسید.

 

از دیگر نکات مثبت طایفه گرایی میتوان به نقش بازی کردن بزرگان اقوام در معرفی نامزد های نهایی اشاره کرد، افراد با تجربه که معمولا آفات جوانی در آن ها نیست و با تفکر پخته تری اعلام رأی میکنند. هرچند گرفتن مشورت از جوانان برای تطبیق تجربیات آن ها با شرایط روز لازم است.

 

در پایان می توان انتظار داشت با افزایش سطح سواد و آگاهی در شهرهای کوچک و روستاها، مدلی ترکیبی از طایفه گرایی و نخبه گرایی را شاهد باشیم که علاوه بر داشتن نکات مثبت توسل به طایفه، با کنار گذاشتن تعصبات موجود، وجود تعهد و شایستگی به هم طایفه ای بودن رجحان یابد.

چه کسى فرق توهین و انتقاد را نمى داند؟

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر جعفری دولت آبادی در گفت‌وگویی با اشاره به اظهارات احمد توکلی مبنی بر این که انتساب اتهام توهین از باب انتشار کامنت‌ها و نظرات مردم در جهت دفاع از حق آزادی بیان برای مردم بوده اظهار کرد: محکومیت احمد توکلی مطابق قانون از جمله بر اساس حکم مندرج در تبصره‌ ماده‌ 3 قانون مطبوعات است که مقرر می‌دارد «انتقاد سازنده مشروط به دارا بودن منطق و استدلال و پرهیز از توهین، تحقیر و تخریب می‌باشد».

دادستان تهران در ادامه به چند نمونه از کامنت‌هایی که در سایت مذکور درج شده و جنبه‌ توهین و افترا به مقامات قضایی و مسئولان کشوری داشته اشاره کرد و گفت: درج کامنت‌های مندرج در سایت از جمله «در تمام دنیا پلیس و قوه قضاییه همیشه مورد نقد آزادانه مردم قرار می‌گیرند، اینجا انتقاد از این دو نیرو شما را روانه زندان خواهد کرد»، «نهادهای نظارتی خودشان آلوده شده‌اند ... می‌دونی چرا قوه قضاییه توانایی برخورد با غول‌های فساد را نداره چون غول‌ها قوی هستند مدارکی دارند که اگه رو بشه برای خیلی‌ها بد می‌شه ... از سیستمی که دست آفتابه دزد را قطع می‌کنه و توانایی برخورد با غول‌های فساد را ندارد باید بر حذر بود ... خیالتان جمع باشد این قوه (قضاییه) هیچ وقت درست نخواهد شد ... آیا با این قوه قضاییه می‌شود جلوی فساد را گرفت جایی که خودش درگیر فساد است، چگونه می‌خواهد جلوی فساد را بگیرد» به نوعی باز نشر مفاد توهین‌آمیز مطرح از سوی دیگران بوده و جنبه‌ مجرمانه دارد.

جعفری دولت آبادی خاطرنشان کرد: در بخشی از مطالب درج شده در سایت مذکور، با کنایه به لزوم وارد کردن قاضی از چین و ذکر این مطلب سخیف که «ما که همه آت و آشغال از چین وارد می‌کنیم، چهار تا قاضی مرد هم وارد کنیم»، به تمامی قضات توهین شده است.

*****

البته تمام این کامنت ها قابل تأیید نیست و لحن شایسته اى ندارد، هرچند ممکن است با لحن نادرست، مطلب نسبتا درستى را بیان کرده باشند. با این همه حمایت دکتر توکلى از آزادى بیان و انتشار نظرات مردم ستودنى است.

به وضوح اگر در این میان کسى باشد که مرز بین توهین و انتقاد را نداند، و یا از قانون بى اطلاع باشد، آن شخص احمد توکلى، کسى که به خاطر حمایت از حقوق اولیه مردم، از جمله آزادى بیان حاضر است تا دادگاه هم برود نیست.

باز هم مجلس

امروز طرح سؤال از وزیر ارشاد در جلسه علنى مجلس در حالى صورت گرفت که در میان صحبت هاى آقاى میرکاظمى، نماینده محترم مجلس شوراى اسلامى موارد عجیبى دیده مى شد.

از دفاع تمام قد از روزنامه "وطن امروز" که در بسیارى موارد اصول اولیه ژورنالیستى را رعایت نکرده، تا ادعاى محدودیت در آزادى بیان از جمله این اظهارات است.

قطعا از دید انتقادى دولت یازدهم جاى نقد بسیارى دارد، اما سوال اینجاست که آیا این لحن، شایسته نماینده مردم در مجلس شوراى اسلامى است؟

*****

میرکاظمى: " کدام قانون اجازه به معاون اول داده است که در مجلس دخالت کند.شما دعا کنید تا اخر این دولت بمانید مجلس و دولت آینده پیشکش. اگر در دولت قبل این اتفاقات می افتاد روزنامه های زنجیره ای سینه چاک نمی شدند."

بخش دیگرى از سخنان نماینده محترم مجلس، میرکاظمى:"حامیان امر به معروف و نهی از منکر را مسخره کردید و به صورت گسترده مسئله اسیدپاشی را مطرح کردید."

*****

حال این سؤال ذهن را درگیر مى کند که اگر آقاى میرکاظمى، دغدغه آزادى ییان به عنوان یکى از حقوق انسانى را دارند، چطور از مطرح شدن مسئله اى مثل اسید پاشى که به امنیت مردم، که از مهم ترین حقوق آن هاست، مربوط مى شود آزرده خاطر اند؟ یا از مطرح شدن انتقادات علیه عده اى که با اقدامات افراطى موجب ضربه خوردن عمل واجبى چون "امر به معروف و نهى از منکر" مى شوند.

محکومیت توکلى در دفاع از آزادى بیان

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت که بر اساس رای دادگاه کیفری استان تهران و به اتهام توهین به احمدی‌نژاد، آملی لاریجانی و قضات کشور به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده که با توجه به «سوابق وی و عدم سوء نظر» تا دو سال تعلیق شده است.

توکلی اظهار داشت: فکر می‌کنم شرط مبارزه با فساد همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند مهم ترین موضوع کشور است، این است ما باید آزادی اظهار نظر مردم را حمایت کنیم.

توکلى: در واقع در دفاع از آزادی انتشار اظهار نظر مردم بنده محکوم شده‌ام و به این دفاع خود ادامه می‌دهم.

انتخابات استانى، آرى یا نه؟

"دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: از این پس طرح استانی - شهرستانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی به عهده خود مجلس و شورای نگهبان خواهد بود و اعضای مجمع تشخیص ضرورتی برای طرح این مساله به عنوان یک بند از سیاست‌های کلی انتخابات ندانستند."

 

از زوایاى مختلفى مى توان به این طرح نگریست، نخست اینکه در این طرح انگیزه مردم براى مشارکت در انتخابات چه جایگاهى دارد. در رویه فعلى با توجه به ملموس بودن فضاى انتخاباتى در شهرستان ها و شهرهاى کوچک براى مردم و کاندیدا ها، فضاى رقابت سالم در صورتى که رسانه ها به وظایف خود به درستى عمل کرده و نهاد هاى نظارتى ورود منابع مالى سالم به انتخابات را تحت نظر داشته باشند ایجاد خواهد شد.

 

در چنین فضایى معمولا جایى براى افراد غیر بومى آن منطقه نیست و این خود باعث افزایش انگیزه مردم براى مشارکت و تلاش براى فرستادن نماینده اى از شهر خودشان و آشنا به مشکلاتشان خواهد بود. هرچند گاه به دلیل برخى جانبدارى هاى منفعت طلبانه از سوى رسانه هاى گروهى -اعم از نشریات محلى، وبسایت هاى محلى و... - و همچنین ورود منابع مالى نامشروع قداست این فضا تحت الشعاع قرار میگیرد؛ لکن مردم همچنان اعتماد نسبى به این روند دارند و اینکه خودشان نماینده اى را به مجلس شوراى اسلامى میفرستند حس مى کنند.

 

مسئله دیگر در این طرح تأکید بر ورود نخبگان و افراد اصلح به مجلس شوراى اسلامى است. درحالى که با همین ساز و کار فعلى و با دقت بیشتر در تأیید صلاحیت ها و همچنین آگاهى بخشى مناسب به مردم، درمورد معیارهاى انتخاب و همچنین کاندیداهاى هر حوزه انتخابیه مى توان شاهد ورود نخبگان واقعى و نمایندگان شایسته مردم به مجلس بود، نمایندگانى که به جاى پراکندگى آراء در استان، رأى متمرکز از یک شهر یا شهرستان را دارند و میتوانند با تمرکز بیشتر با مردم حوزه انتخابیه خود ارتباط مستمر داشته و نظرات مردم را در روند قانونگذارى دخیل کنند.

همچنین روند تبلیغات که در حال حاضر نیز شرایط چندان مطلوبى ندارد، در صورت استانى شدن انتخابات مى تواند صورت بدترى به خود گیرد؛ پوشش دادن افکار عمومى یک استان براى تبلیغات نیاز به منابع مالى بسیار قوى ترى نسبت به تبلیغ در یک شهرستان دارد. توجه به. این نکته که در یک شهرستان شناخت نسبى روى افراد نخبه و شاخص (که معمولا کاندیداها از بین این افراد هستند) وجود دارد، بنابراین براى تبلیغات نیاز به منابع مالى کمتر و در نتیجه اصراف کمتر خواهد بود.
در صورتى که براى تبلیغات در سطح استان ابتدا نامزد انتخاباتى باید خود را به مردم شهرها و مناطق دیگر استان بشناساند و با طرفندهاى مختلف آراء آن ها را جلب کند که قطعا زمینه ساز اصراف گسترده و همچنین راه یافتن صاحبان ثروت و قدرت (و یا افراد مرتبط با آن ها) به مجلس خواهد بود.

 

نظر به آن چه گفته شد، از مهم ترین آفات این طرح، مى توان به ناامیدى مردم از مشارکت در انتخابات و همچنین نا امیدى نخبگان واقعى جامعه -که معمولا به منابع ثروت و قدرت دسترسى ندارند- از کاندیداتورى انتخابات براى کمک به بهبود وضعیت جامعه یاد کرد.

 

امید است با توجه به وضعیت روز کشور و همچنین منافع ملى و مردمى، انتخابات که پل اصلى مشارکت مردم در روند امور کشور و عرصه حمایت ملت شریف ایران از نظام جهمورى اسلامى است، به بهترین نحو براى حفظ و بهبود این وضعیت مدیریت و برگزار گردد.

دریچه اى رو به مردم

شبکه هاى اجتماعى و فضاى مجازى به وضوح زندگى ما را تحت تأثیر قرار داده اند. از گروه هایى مخصوص لطیفه و سرگرمى گرفته تا گروه هایى که رنگ و بوى حمایت از دولت و یا انتقاد از آن و حتى تخریب دارند. در نگاه اول میتوان از این شبکه ها به عنوان فرصتى براى ارتباط بیشتر یاد کرد که البته معایبى هم دارند که همه از آن ها آگاهیم و ذکرشان موجب اطناب است.

از طرفى فعالان سیاسى و اجتماعى به چنین شبکه هایى به چشم یک دریچه براى ارتباط نزدیک و حتى مستقیم با مردم نگاه مى کنند، دریچه اى که مى تواند این افراد صاحب نظر و یا صاحب قدرت را از مشکلات واقعى مردم آگاه سازد، نیز میتواند محبوبیت این افراد را به جهت ارتباط با مردم افزایش دهد. این افراد که به نوعى پیشگامان جامعه و به اصطلاح رایج "نخبگان سیاسى" قلمداد میشوند و داعیه کاندیداتورى و در پله بعد نمایندگى مردم را دارند، بد نیست آستین ها را بالا زده و کمى تولید محتوا کنند.

 

متاسفانه برخى از این افراد با نقل مستقیم و به اصطلاح "کپى کردن" سخنان بزرگان در گروه هاى مختلف سعى در کسب هویت و جایگاه دارند که قطعا روند صحیحى نیست. 

لذا از این عزیزان خواهشمندیم به جاى نقل و و کپى سخنانى که در دسترس همگان هست، در صورت توان کمى فکر کرده و به آگاهى بخشى و تولید محتواى مفید بپردازند و اگر نمیتوانند از صحنه سیاست و پیشگامى اجتماعى فاصله گرفته و مشاغلى در سطح محله و یا محدود تر از آن اکتفا کنند.

 

اینکه شاهد باشیم یک مسئول و یا یک فعال سیاسى با احساس مسئولیت نظرات مردم را میشنود و نظرات کارشناسانه خود را در این فضاى صمیمى بازتاب مى دهد مى تواند بسیار ارزشمند باشد. اما نگاه صرفا تبلیغاتى به این فضا به نوعى توهین به شعور عمومى است، بدین معنا که مردمى که بحث هاى روزمره و دغدغه هایشان را در فضایى مثل یک گروه به اشتراک میگذارند، هرگز نظرى از طرف یک کاندیداى مجلس و یا فعال سیاسى دریافت نمى کنند، اما در ایام انتخابات با پیام هاى بى محتواى این افراد که صرفا کارکرد تبلیغاتى دارد مواجه مى شوند.

 

این نوع نگاه ابزارى به مردم، خود مى تواند هشدارى باشد در مورد شخصیت فردى که چنین رفتارى از خود نشان مى دهد.
افرادى که مردم را فقط به چشم رأى میبینند و پس از کسب قدرت نیازى به ارتباط با این آراء(مردم) نمیبینند، مگر وقتى که دوباره به ایام انتخابات نزدیک شویم.

به راستى حال که همه به اهمیت جایگاه مجلس در سپهر سیاسى کشور واقفیم، آیا میتوانیم از اهمیت شبکه هاى اجتماعى در ارزیابى  کاندیداها غافل باشیم؟

پول های کثیف رسانه ای

با نزدیک شدن به ایام انتخابات مجلس شورای اسلامی و داغ شدن بحث تبلیغات زودرس انتخاباتی، رسانه های گروهی بار مسئولیت سنگینی را روی دوش خود حس میکنند.

امروز مردم آگاه تر و هشیارتر از همیشه به دنبال حق و حقیقت اند و این رسانه هستند که باید با مدیریت صحیح اطلاعات و رعایت اصل امانت داری، مردم را در جریان امور قرار دهند وبا انعکاس شفاف مطالب، قضاوت را به مخاطبین فهیم بسپارند.

اما در این میان گاهی لغزش هایی اتفاق می افتد و از آن جا که انسان مصون از خطا و اشتباه نیست، نیاز به نظارت دقیق و جدی از طرف مسئولین مرتبط و پیگیری مستمر از طرف مخاطب آگاه احساس می شود.

انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از ارکان دموکراسی در کشور عزیز ما از اهمیت ویژه ای برخوردار است و گام اول برای حفظ تقدس مجلس، حفظ حریم های شرعی و قانونی در روند انتخابات است.

به دلیل جذابیت این عرصه برای برخی افراد صاحب ثروت و همچنین افرادی که مجبور به کمک گرفتن از متمولین می شوند، موضوع ورود "پول های کثیف" موجبات نگرانی عمومی را فراهم می کند، چرا که ورود حجم بالایی از "پول کثیف" می تواند در روند انتخابات و به تبع آن در روند قانون گذاری کشور تغییرات منفی و تاثیر گذاری ایجاد کند، که از اینجا می توان به اهمیت بسیار زیاد این موضوع پی برد.

اما موضوع به همین جا ختم نمی شود، گاهی سرمایه ای کاملا پاک وارد روند تبلیغات انتخاباتی یک کاندیدا شده و نحوه خرج کردن آن به قداست این روند خدشه هایی جبران ناپذیر وارد می کند، که از مهم ترین و بارز ترین نمونه های این اتفاق، "پول های کثیف رسانه ای" است؛ پولی که برای نشان دادن چهره ای فراتر از واقعیت به یک رسانه پرداخت می شود تا از یک یا چند کاندیدای خاص، برخلاف چیزی که هست، تصویری مثبت و شایسته ی تحسین و ستایش بسازد. این کار نه تنها مصداق بارز دروغ و تزویر است، بلکه با روشن شدن حقیقت در گذر زمان -چرا که ماه پشت ابر نخواهد ماند- به اعتماد مردم نسبت به رسانه ها لطمه جدی وارد می کند.

لذا به نظر می رسد امروز موضوع "پول های کثیف رسانه ای" باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد و حتی خود رسانه ها به عنوان یک آفت جدی به آن بپردازند و آن را بررسی کنند.

امید است در انتخابات پش رو شاهد رفتارهای سالم رسانه ای باشیم، هرچند متأسفانه برخی "شبه رسانه" ها که فقط نام رسانه جمعی را یدک میکشند و در اصل تریبون و حیات خلوت افرادی خاص هستند، از همین حالا دست به بدرفتاری هایی زده اند که از خداوند متعال هدایت این افراد به راه صحیح را مسئلت می نماییم.