به هفته ى تبلیغات مرحله دوم انتخابات مجلس نزدیک مى شویم. باور داریم که مردم شریف مغان بصیرت دارند و خوب همه چیز را میبینند. مردم خوب میبینند تبلیغات زود هنگام در سطح شهر که از تخلفات بارز انتخاباتى است از سوى کدام کاندیدا یا ستاد کلید خورده است.
مردم با بصیرت مغان امروز میبینند هجمه ى توهین و ناسزا به سوى چه کسى است و چه کسى هرشب هوادارانش را به آرامش دعوت مى کند. آرى عصر حاضر عصر تکنولوژى و ارتباطات است. مردم همه چیز را میبینند. شاید کشیده شدن خانواده و آبروى مؤمنان به رقابت هاى انتخاباتى روزى در حد خیال بود، اما امروز دامنه ى تهمت هاى برخى افراد حتى آبرو و خانواده افراد را نشانه مى رود. مردم میبینند چطور هویت یک مغانى را پایمال مى کنند و با تاختن به اصالت وى او را بیگانه مى خوانند. آرى مردم همه چیز را میبینند.
فضاى مجازى یکى از امکاناتى است که در این دوره از انتخابات براى شناخت بیشتر به کمک مردم آمده، هرچند این چاقو دولب دارد و لبه ى آگاهى بخش آن گاه مغلوب لبه ى شایعه ساز و تخریبگر آن مى شود، اما این مردم همان مردم بصیر هستند و شبکه هاى اجتماعى را هم با بصیرتشان میبینند. مردم مى دانند یک فرد مسلمان و انقلابى هرگز توهین را ابزار پیشرفت و پیروزى قرار نمى دهد. مردم خوب میبینند برخى هواداران کاندیداى شماره ٢ در انتخابات هر نتیجه اى حاصل شود، اخلاق را باخته اند.
انتخابات یک امتحان بزرگ است، امتحانى الهى که شرکت در آن از یک سو به عنوان تکلیف الهى بر گردن ماست و از سوى دیگر ملزم به رأى دادن به فردى هستیم که به اصلح بودن وى ایمان داریم و اگر جز این کنیم دچار گناه شده ایم. از دیگر بخش هاى این امتحان بزرگ، آزمون اخلاق است، این چند روز خواهد گذشت اما فراموش نکنیم خداوند به ما وعده مى دهد که حتى به اندازه مثقالى از اعمال خوب یا بد ما پایمال و فراموش نمى شود، عجب وعده ى هولناکى اگر خطاکار باشیم.
توصیه پایانى
لازم دیدم به عنوان برادر کوچک شما توصیه اى داشته باشم مخصوصا براى چهره هاى شناخته شده ى منطقه:
مراقب باشید از کنار کاندیداى شماره ى ٢ رد نشوید! گویا آخرین راهکار ستاد ایشان انتشار تصویر با افرادى است که موضعى در مورد انتخابات مشخص نکرده اند و هیچ حمایتى از ایشان نکرده اند، لکن با انتشار گسترده تصاویرى که آن نخبه یا چهره سیاسى و مردمى راضى نیست به عنوان حمایت از آن برداشت شود، نهایت سوءاستفاده از این تصاویر میکنند.
ساده بگویم شما میگذارید عکس یادگارى بگیرند، آن ها استفاده ى ابزارى مى کنند.
همچون هرسال، براى گذراندن چند روزى دور از شلوغى شهر و آلودگى، سفر به شهر و دیار آباء و اجدادى ام را برگزیدم. در ابتدا چند روزى را در تبریز، شهر کوه هاى قرمز و سبز سپرى کردم که هنوز حال و هواى زمستان داشت؛ و پس از گذراندن چند روز سرد و یک شب برفى به سوى مقصد اصلى، دشت زرخیز مغان روان شدم.
جاده اى که سال هاست انتظار عریض شدن را مى کشد امسال هم به من رحم کرد و نامم را در بین عزیزانى که در ایام عید از دست دادیم ننوشت. این بار به ورودى شهر که نزدیک مى شدم حال هوایم با همیشه کمى فرق داشت. بیش از همیشه به توسعه ى این شهر پر از استعداد مى اندیشیدم که حال در شرف یک اتفاق بزرگ است، انتخابى که مى تواند این دیار مظلوم را در مسیر توسعه پایدار قرار دهد.
از سویى به جرم حمایت از فردى که قصد اصلاح امور را دارد پیام هایى تهدید آمیز دریافت کرده بودم. با این حال قلبم را با یاد خداوند متعال آرام کردم و با ذکر "الى بذکر الله تطمئن القلوب" زیر لب وارد شهر شدم.
مغان این بار در چشم من مظلوم تر از همیشه بود و مردم سخت کوش آن امیدوار تر از همیشه، اکثریت کشاورزى که خواب و بیداریشان با طلوع غروب خورشید است و کار و بیکاریشان با مهر زمین، اما دریغ که با وجود منابع فراوان و سخت کوشى از بسیارى حقوق اولیه شان محروم اند که شرح آن در این مقال نمى گنجد.
حال این شهر در آستانه ى یک انتخاب بزرگ است، مرحله دوم انتخابات مجلس. انتخاب از بین یک قاضى که خود را حقوقدان نامیده و با همسان دانستن حقوق قضایى و قوانین مربوط به مجلس مى گوید مجلس جاى حقوقدان است و فرماندار کارکشته ى سابق این شهر که هوادارانش تحت شدیدترین فشارها قرار گرفته اند.
حال که در مسیر بازگشتم، اندکى از آن چه دیدم و شنیدم را میگویم بلکه اندکى دلم آرام گیرد، شاید باورش برایتان سخت باشد اما این ها در گوشه اى در همین کشور عزیز خودمان، ایران کهن در حال روى دادن است.
باور مى کنید شیشه هاى چندین مغازه و خودرو را به جرم نصب کاندیداى محبوبشان(ایرج بیگدلو) شکسته اند و همه هوادارانش مجبور شده اند براى در امان ماندن عکس ها را جمع آورى کنند؟
باور مى کنید بر کسانى که از اقوام و طایفه ى نامزد شماره ٢(همان قاضى) هستند فشار مى آورند که حق ندارى از کسى جز هم طایفه اى مان حمایت کنى و تهدید مى کنند؟
باور مى کنید هواداران آن قاضى یک جایگاه سوخت و یک فروشگاه و چند مورد دیگر را تحریم کرده اند و هواداران را از رفتن به آن ها منع کرده اند؟
من در این چند روز به شهرى پناه بردم که سراسر زیبایى و امید است، امید به آینده اى روشن و همچنان هم امید دارم
اما آن چه به چشم دیدم را هنوز نتوانسته ام باور کنم.
این عکس - نقشه ها از منطقه ای است در همین ایران خودمان
بهشتی که این روزها در آتش سوء مدیریت مسئولان منطقه ای می سوزد
اما هنوز به آینده امیدوار است و سبز
بهشت حاصلخیز ایران
دشت زرخیز مغان
مختصات زیر را برای دیدن کل منطقه در گوگل جست و جو کنید:
39.548046,47.908301
دَشت مُغان نام جلگهای است در شمالیترین قسمت استان اردبیل در شمال غربی ایران. مغان جلگه ای است در ساحل جنوبی رود ارس و غرب دریای خزر که قسمت عمده آن در جمهوری آدربایجان و بخشی نیز شمالیترین قسمت استان اردبیل در شمال غربی ایران را تشکیل دادهاست.
دشت مغان از سه شهر پارس آباد، بیله سوار، گرمی تشکیل شده است. طبق منابع یک سوم این دشت در ایران قرار دارد و مابقی در جمهوری آذربایجان است.
هم اکنون کشت و صنعت های شهرستان پارس اباد مغان زبانزد عام و خاص است. در میان این سه شهر بیله سوار کهن ترین شهر می باشد. اما طبق تحقیقات باستان شناسان تاریخ شهر گرمی مربوط به هزاران سال پیش است و وجود اشیای تاریخی بسیار که اکنون در موزه های شهرهایی همچون تبریز و اردبیل و ... موجود میباشند گواهی بر این مدعاست که این شهر دارای پیشینه بسیار بالایی است.
همچنین آب و هوای مناسب این شهرستان نیز نه تنها در استان بلکه در منطقه آذربایجان نمونه است. خاک هر سه شهر مغان بسیار ارزشمند است و طبق اظهار نظر کارشناسان کشاورزی محصول دهی خاک این شهرها از دیگر مناطق بیشتر است. همچنین پارس آباد نیز زمین های حاصلخیز و مناسبی برای کشت دارد و از این رو نام و آوازه کشت و صنعت مغان در همه جا پیچیده است.
البته مدتی است بحث پیوستن بخشی از دشت مغان به منطقه آزاد ارس داغ است و خبر تأیید نشده ای مبنی بر اینکه "با تصویب هیئت دولت مصوب شده 2600 هکتار از اراضی شهرستان پارس آباد، 100 هکتار از اراضی اصلاندوز، 100 هکتار از اراضی بیله سوار و 500 هکتار از اراضی گرمی به منطقه آزاد تجاری ارس الحاق شدند." از منابع مختلف منتشر شده است.
به نظر میرسد ظرفیت های این منطقه به نحو شایسته ای شناخته نشده و قطعا قابلیت های بسیار زیادی در زمینه کشاورزی، دامداری، گردشگری و ... در مغان وجود دارد که نیازمند توجه بیشتر مسئولین محترم کشوری و سرمایه گذاران است