اعتراض انحصاری

ظهور شبکه های اجتماعی جدید به عنوان ابزارهای نوین رسانه ای، فضای سیاسی را نیز مانند دیگر بخش های زندگی اجتماعی تحت تأثیر قرار داده است. استفاده افراد شاخص و از جمله چهره های سیاسی از صفحات شخصی خود در راستای اطلاع رسانی و گاه جریان سازی رسانه ای بخش قابل توجهی از سبد خبری روزانه را تشکیل می دهد.

نقش این رسانه ها هنگامی پررنگ تر می شود که موجب انتشار مطالبی شوند که رسانه های دولتی تمایل چندانی به نشر و پخش آن ها نداشته باشند. در این موارد، یا پویشی خودجوش و مردمی موجب جریان سازی رسانه ای می گردد و یا یک یا چند چهره شناخته شده به ایجاد موجی میان عامه مردم دامن می زنند.

نکته بسیار عجیب که در چند روز اخیر و پس از اعلام نتایج اولیه صلاحیت های انتخابات مجلس شورای اسلامی شاهد آن بودیم این است که افرادی خاص و منتسب به یک جریان خاص سیاسی در پی رد صلاحیت خود از تمامی ظرفیت های در دسترسشان در شبکه های اجتماعی جهت ملتهب کردن فضای جامعه استفاده نمودند.

این در حالی است که یکی از ابزار های تخریب این جریان و از جمله خود این افراد برای تخریب چهره جریان اصلاح طلب اعتراض به برخی روندهای موجود در کشور است. بدون اینکه در مورد صحیح یا خطا بودن اعتراضات جریان اصلاح طلب قضاوت نماییم، این پرسش مطرح است که آیا اعتراض فقط حق یک جریان خاص سیاسی است؟

و اینکه نامزد هایی که در مقابل رد صلاحیتشان چنین آشوب رسانه ای به راه انداخته اند، در صورت اعتراض اصلاح طلبان به رد صلاحیت های احتمالی در مراحل بعدی چه واکنشی نشان خواهند داد؟!