ترکیه دیگر امن نیست، به همین سادگی

حتی تصور اینکه به یک سفر توریستی رفته اید و در حالی که از قدم زدن در خیابان و نوشیدن آبمیوه در دستتان لذت می برید ناگهان "انفجار!" و پایان زندگی یا از دست دادن سلامتی برای یک عمر هم وحشتناک است.

 

این اتفاق هولناک در ترکیه دوبار در ماه اخیر تکرار شده و نمی توان این تکرار را تصادفی دانست، چرا که در پنج ماه اخیر نیز سه بار پایه های امنیت ملی ترکیه بر اثر انفجار به لرزه در آمده است. این درحالی است که عده ی زیادی از هموطنان ما برای سفرهای نوروزی ممکن است مقصدشان این کشور در حال حاضر نا امن باشد، کشوری که از قضا شرط همسایگی را نیز چندان رعایت نکرده و یکی از ائتلاف آمریکایی است که گفته می شود "در حال مبارزه با داعش هستند".

 

همه ی ما خبرهای خرید نفت داعش توسط ترکیه را شنیده ایم و همه ما می دانیم که هیچ گروه نظامی و یا "تروریستی" بدون منابع مالی نمی تواند به حیات خود ادامه دهد. به نظر میرسد وقت آن رسیده که حکومت ترکیه به خاطر امنیت مردم بی گناه کشورش هم که شده اندکی تغییر رفتار دهد. هرچند تهدیدهای امنیتی ترکیه به داعش محدود نشده و گروهک "پ.ک.ک" نیز سعی در ناامن کردن ترکیه دارد.

 

داعش این روزها به جهنمی می ماند که آفریدگاران و حامیان خود را در آتش بی هدفش می سوزاند و می تواند درس بزرگی برای رفتار آینده کشورهای جهان باشد، البته اگر این کشورها از آتش همین جهنم جان به در برند.

 

ترکیه درسال های اخیر عملکرد نامناسبی در عرصه بین الملل از خود نشان داده و اوج این رفتارهای عجیب و خلاف عرف بین الملل هدف قرار دادن جنگنده روسی به بهانه نقض حریم هوایی ترکیه بود. جنگنده ای که با هدف نابودی و تضعیف همان جهنم ساخته و پرداخته کشورهای نا امن شده امروز در پرواز بود.

 

امروز و پس از تمامی این رویدادها مردم ترکیه هم امید چندانی به بازگشت امنیت و آرامش به کشورشان ندارند.

بورا بایراکدار، خبرنگار یورنیوز از مرکز آنکارا می گوید:«ساکنان آنکارا نگرانند و از همهمه جمعیت در کیزیل آی، مرکز همیشه شلوغ شهر، خبری نیست.»

 

حال می توان گفت ترکیه دیگر امن نیست! به همین سادگی

چرا احمد توکلی رأی نیاورد؟

انتخاب ۳۰ نفری که در لیست اعتدالیون و نزدیک به دولت بودند از ابعاد مختلفی قابل بررسی است. هرچند این انتخابات در تهران به پایان رسیده اما واکاوی مسیر منتهی به رأی آوردن تمامی افراد این لیست می تواند موجب روشن شدن ابعادی از این موضوع شود که شاید چندان خوش آیند مردم و از جمله افرادی که به لیست موسوم به امید رأى دادند نباشد.

 

برای نمونه نگاهی به سوابق احمد توکلی به عنوان یکی از نمایندگان شاخص و تأثیرگذار مجلس خالی از لطف نیست.

 

دکتر احمد توکلی از باسابقه ترین سیاستمداران ایرانی است که وزارت کار و سخنگویی  دولت میرحسین موسوی از نخستین و برجسته ترین سوابق وی به شمار می رود. از دیگر سوابق ایشان می توان به تأسیس روزنامه رسالت و روزنامه فردا اشاره کرد، دامنه فعالیت های رسانه ای توکلی به فضای مجازی هم می رسد که وبسایت خبری تحلیلی الف از جمله آن هاست.

 

توکلی در مجلس هفتم، هشتم و نهم نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی را به عهده داشت و همواره نقش فعالی در بررسی ها و قانون گذاری اقتصادی مجلس داشته است. به این سوابق باید ریاست مرکز پژوهش های مجلس را نیز اضافه کنیم.

 

سلام بر خاتمی درود بر خاتمی

دولت یازدهم در حالی به پایان سال دوم تشکیلش نزدیک می شود که عملکرد آن از دید کارشناسان اقتصادی چندان قابل دفاع نبوده و روند رو به بهبودی را نیز شاهد نیستیم. هرچند در اکثر موارد تقصیر ها به گردن دولت قبل انداخته می شود (نگارنده قصد دفاع از عملکرد دولت قبلی را ندارد) و وضع نامناسب فعلی ادامه وضعیتی که "دولت قبل به وجود آورد" عنوان می شود، و در مواردی عنوان می شود که تمرکز دولت بر سیاست خارجی بوده و یا اینکه مجلس برای دولت مانع ایجاد کرده و "اجازه نمی دهد دولت کارش را بکند".

 

البته ممکن است برخی از این استدلال ها از پایه های منطقی برخوردار باشد، اما به طور کلی عملکرد ضعیف دولت را نمی توان با این دلایل توجیه کرد. هرچند حال که برجام به مرحله اجرایی شدن رسیده و لیست مقبول دولت از تهران نیز اکثریت آراء را کسب کرده ( و مجلس بدون در نظر گرفتن دور دوم تقریبا ساختاری متوازن دارد) وقت آن رسیده که عملکردی مناسبی که رئیس دولت یازدهم وعده آن را داده بود را به نظاره بنشینم.

 

اما از طرفی اخیرا برخی رفتارهای دولتمردان رگه هایی از صحبت های عوام پسند و منحرف کننده اذهان از مسائل اصلی کشور و دغدغه های مهم مردم را به ذهن متبادر می کند. از جمله این رفتارها صحبت های چند روز اخیر ریاست محترم جمهوری و تأکید وی بر آوردن نام رئیس دولت اصلاحات، سید محمد خاتمی است. البته بحث ممنوع التصویری ایشان و پیگیری قانونی این مسئله نیز از مسائل مهم است، نه از دید اینکه چه فردی دچار این مشکل شده، که از دید قانون و اینکه رفتارهای خلاف قانون در کشور باب نشود و هیچ کس نتواند بدون دلیل محکم قانونی فردی از جامعه را از حقوق شهروندی و قانونی اش منع کند.

 

با این حال از دولت یازدهم و در رأس آن ریاست محترم جمهور انتظار می رود نسبت به همه مسائل مهم کشور همین قدر حساس بوده و نسبت به وضعیت معیشتی مردم و اقتصادی کشور حساس تر باشند، چرا که افراد می آیند و می روند، اما خدمت صادقانه به مردم همواره ماندگار خواهد بود.

4شنبه چینی

شب چهارشنبه آخر هر سال می تواند مأمنی باشد تا از روزمرگی ها و خشکی زندگی امروزی به سنت های زیبایمان باز گردیم و با اقوام گرد هم آییم و سنت های کهن و نیکویمان در کنار هم گرامی داریم. تجدید دیدار و برپایی یک جشن کوچک کمترین بهره ای است که می توان از این فرصت برد. روشن کردن آتش و انجام برخی آداب کهن نیز می تواند بر زیبایی این شب بیفزاید.

هرچند خوشبختانه این سنت ها هنوز فراموش نشده، اما هنوز معلوم نیست چگونه ایجاد صداهای ناهنجار و انفجارهایی با امواج مضر و گاه مخرب تبدیل به بخشی از سنت های شب چهارشنه سوری شد! آداب و رسومی وارداتی که هر سال پیش از نوروز و عید باستانی گرامی داشت فصل نو شدن طبیعت، از یک سو موجب آسیب های جانی و مالی فراوان گردیده و از سوی دیگر مقادیر قابل توجهی ارز را از ایران روانه یکی از مقصد های پر سفر ارزهای ایرانی، یعنی چین می کنند.

کافی است امسال پیش از خرید مواد محترقه نگاهی به بسته بندیشان بیندازید تا با عبارتی بسیار آشنا روبرو شوید:

MADE IN CHINA

چین در این بازی هم از ما برده است.

به عنوان یک ملی گرا از اینکه یکی از مناسبت های باستانی کشورم ابزاری برای کسب درآمد کشور چین شود شرم دارم و باتوجه به اینکه آسیب های این روش شادی از فواید اندکش بسیار بیشتر است؛ امسال هیچ ماده محترقه ای نمیخرم و به روشن کردن آتش و انجام سنت های باستانی و لذت بردن از جمع خانواده و خویشاندان میپیردازم.

شما چه می کنید؟

توهین، تخریب، و حالا تهدید / راهبرد بعدی برخی هوارادان کاندیدای شماره ۲؟

یکی از مهم ترین اصولی که نامزدهای انتخاباتی، هواداران آن ها و رأی دهندگان می بایست در تمامی مراحل انتخابات رعایت نمایند حفظ ارزش های اخلاقی است. چنان که یکی مهم ترین محور های سخنان رهبر معظم انقلاب همواره رعایت اخلاق در انتخابات بوده و هست. در پایان این یادداشت به بخش هایی از این نکات آموزنده و مهم اشاره خواهد گردید.

رقابت انتخاباتی در حوزه پارس آباد و بیله سوار در حالی وارد مرحله دوم شده که ایرج بیگدلو  که سوابق درخشان اجرایی در مناطق مختلف کشور و از جمله در پارس آباد را در کارنامه دارد،با کسب ۲۰،۴۹۹ رأی اکثریت نسبی را به دست آورده و شکور پورحسین که دارای سوابق قضایی است با کسب ۱۷،۴۷۵ رأی در جایگاه دوم قرار گرفت. رقابت انتخاباتی در حالی ادامه می یابد که مردم آگاه مغان با ایستادگی در مقابل طایفه گرایی اکثریت رأی خود را به فردی دادند که هیچ اشاره ای به طایفه اش نکرده و در مقابل تخریب ها و توهین هایی که گاه مقدس ترین مرزهای اخلاقی را نیز زیر پا میگذارند ایستاده است.

این در حالی است که مشاهدات میدانی از فضای انتخاباتی مغان نشان می دهد این تخریب ها و بی اخلاقی ها نه تنها از محبوبیت کاندیدای شماره ۱ نکاسته، که به لطف خداوند متعال موجب آشنا شدن مردم شریف مغان با سوابق وی و افزایش محبوبیت او گشته است. البته حق رأی برای مردم محفوظ است ، همانطور که امام (ره)‌ فرمودند: "میزان رأی ملت است." همه بر آنچه این میزان نمایان کند گردن می نهیم.

بنده به دلیل شناختی که از کاندیدای شماره ۱ مهندس ایرج بیگدلو دارم در یادداشتی سعی نمودم در مورد برخی تخریب هایی که بر علیه ایشان شده بود شفاف سازی کرده و به رسالت انسانی و دینی ام، عمل کنم. اما همانطور که انتظار داشتم گویا این شفاف سازی برای برخی افراد که سرنوشت مردم را بازیچه ای بیش نمی بینند خوش آیند نبوده و هر چند بنده هیچ توهین یا تخریبی را علیه کاندیدای شماره ۲ مطرح ننمودم، اما متاسفانه پیام هایی دریافت کردم که حاوی الفاظ زشت بود و اوج این عصبانیت ها تماس یکی از هوادارات کاندیدای شماره ۲ بود که متاسفانه با توهین و تهدید همراه گشت.

محتوای این تماس همچون برخی پیام ها این بود که یادداشت "آینده مغان، بازیچه دلالان" از وبلاگ شخصی بنده و رسانه های دیگر حذف شود، که البته با لحن نامناسب و تهدید آمیز بیان شد.

حال سؤال اینجاست، واقعا چه چیزی باعث شده افرادی از یک نوشته تا این حد ترس داشته باشند؟‌ آیا این افراد با تهدید و جلوگیری از انتشار حقایق قصد مخدوش کردن ذهن مردم را دارند؟ آیا وقت آن نرسیده که یک گام دیگر به جلو برداریم و به جای بی اخلاقی اجازه دهیم مردم خود بهترین گزینه را انتخاب کنند؟

باید منتظر ماند و دید واکنش مردم شریف مغان به چنین اقداماتی چیست و راهبرد بعدی برخی هواداران کاندیدای شماره ۲ چیست؟

ــــــــــــــــــــــ

برخی توصیه های اخلاقی-انتخاباتی رهبر معظم انقلاب(مدظله):

-در انتخابات با کرامت رفتار کنند همه؛ چه آنهائی که نامزد میشوند، چه آنهائی که طرفدار آنهایند، چه آنهائی که مخالف با بعضی از نامزدها هستند. جناحهای مختلف کشور، بداخلاقی و بدگوئی و اهانت و تهمت و این حرفها را مطلقاً راه ندهند. این از آن چیزهائی است که اگر پیش بیاید، دشمن از او خوشحال میشود.1386/10/19

-کارشکنى نسبت به دیگران، لجن‌پراکنى علیه این نامزد یا آن نامزد، بدگویى کردن و افشاگریهاى بى‌پایه و اساس نسبت به اشخاص، همه‌ى اینها کارهاى ممنوع و ضد ارزش و خلاف مشى جمهورى اسلامى و خلاف حق است. از این کارها اجتناب کنند.1380/02/11

-ملت ما اهل اخلاق و معنویّت و عاطفه است. نگذارید که فضای انتخاباتی، فضای کدورت شود.1376/02/31

آینده مغان، بازیچه دلالان

مردم مغان به طایفه گرایی نه گفتند!

این جمله را شاید اگر 4سال پیش کسی می شنید، به عنوان یک شوخی درنظر می گرفت. 4 سال پیش وقتی صحبت از انتخابات به میان می آمد افراد صاحب نظر می گفتند در مغان طایفه ها حرف اول و آخر را می زنند، و مشاوران انتخاباتی به نامزدهای مجلس توصیه می کردند برای کسب آرای بالا به سراغ سران طایفه های پرجمعیت بروند، البته در صورتی که آن طایفه خود نامزدی نداشته باشد.

این نظام در انتخابات یکی از قدیمی ترین، ناکارآمد ترین و بدترین انواع مدیریت آراء مردم است، چرا که کمترین توجه در آن به صلاحیت و شایستگی افراد و بیشترین توجه به خویشاوند سالاری است. نتیجه انتخاب نماینده ی مجلس با نظام طایفه گرایی فامیل بازی و خویشاوند سالاری نماینده منتخب است، چرا که نماینده ی برآمده از رأی طایفه به مردم احساس دین نمی کند؛ بلکه به طایفه و خویشاوندانش احساس دین خواهد داشت و بنابراین به فکر خدمت به مردم شهر و دفاع از آن ها نخواهد بود، به فکر تأمین منافع خویشاوندانش خواهد بود.

 

نمونه چنین انتخاب ها و نتایج آن را مردم شریف و زحمتکش مغان دیده اند و از نزدیک تبعیض چنین افرادی را لمس کرده اند، یکی از دلایل مهم رأی آگاهانه اکثریت مردم به نامزدی که هیچ اتکایی به طایفه و حتی زادگاهش نداشته را می توان همین دانست، فردی که در دوران فرمانداری خدمات ارزشمندی برای شهرستان پارس آباد به انجام رساند و امروز نیز به موطن آباء و اجدادی اش باز گشته تا رسالت سنگینی را عهده دار شده و نمایندگی مردم شریف پارس آباد و بیله سوار را در مجلس شورای اسلامی عهده دار گردد.

 

اینهمه تخریب برای چه؟

نگارنده قصد تخریب یا جانبداری از هیچ یک از دو نامزد را ندارد، لکن رصد فضای مجازی نمایانگر موجی از تخریب است که برعلیه مهندس ایرج بیگدلو را نشان می دهد، تخریب هایی جهت دار که ردپایی از ادبیات دلالان آراء مغان در آن ها به چشم می خورد. این موج تخریب باعث شد به عنوان فردی که به شهر آباء و اجدادی ام عشق می ورزم احساس خطر کنم و سعی می کنم نکاتی در حد دانسته های اندکم یادآور شوم، باشد که انتخابی آگاهانه تر را در مرحله دوم انتخابات شاهد باشیم.در ادامه به برخی از موارد تخریب و ادعاهای بی پایه و اساس اشاره می شود.

 

آیا در این انتخابات رأی حزبی دادیم؟

در یک کلمه جواب این است: نه

پس از  انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ورود کامل اعضای لیست "امید" به مجلس از حوزه ی تهران (ری،شمیرانات،اسلامشهر و پردیس) بحث های زیادی بین مردم درباره اینکه چرا چنین پیروزی برای اصلاح طلبان رخ داد، درگرفت و همچنان نیز ادامه دارد. عده ای بر این باورند که دلیل رأی آوردن این لیست "رأی حزبی" دادن مردم بود و اینکه در این دوره انتخابات با اینکه حزبی نبود اما احزاب نقش آفرین بودند. برای روشن شدن موضوع بد نیست به تعریف حزب و ائتلاف (معادل فارسی آن "همایه" است) بپردازیم.

حزب چیست؟

حزب گروهی دارای ساختار تشکیلاتی است که با هدف رسیدن به قدرت و نقش آفرینی در لایه های اصلی حکومت فعالیت می کند.

احزاب برای عملی کردن هدفشان روش های مختلفی دارند، اصلی ترین و بارزترین آن ها شرکت کردن در انتخابات است. از روش های دیگر می توان به

-ارتباط گرفتن با افراد صاحب قدرت و نفوذ

-معرفی افراد برای مناصب انتصابی

-انتشار مطالب در جهت افکار مطلوب حزب در رسانه های متعلق به خود حزب یا تولید محتوا برای سایر رسانه ها

-جذب مستقیم افراد جامعه و برگزاری دوره های آموزشی

-حمایت از جریان ها و کمپین های اجتماعی و سیاسی

اشاره نمود، البته قطعا این فقط بخشی از روش های موجود است.

احزاب معمولا چشم انداز، اهداف و جهت فکری مشخصی دارند و اعضای آن ها حق عضویت در حزب دیگری را ندارند. همچنین در نظام انتخاباتی حزبی باید تمامی احزاب بتوانند با شرایطی برابر در انتخابات شرکت کنند.

از مزایای احزاب این است که برنامه های مشخص و بلند مدتی دارند و افرادی که در آن عضویت دارند نیز ملزم به رعایت کلیت برنامه های حزب هستند، هرچند ممکن است اهداف شخصی نیز داشته باشند. لذا اگر افرادی که از سوی یک حزب نامزد انتخابات شده اند به وعده هایشان عمل نکنند از سوی حزب تحت فشار قرار میگیرند، چرا که حزب در صورت ادامه آن روند مقیولیت عمومی اش را از دست خواهد داد.

ائتلاف (همایه) چیست؟

در مسائل مربوط به سیاست داخلی؛ ائتلاف (همایه) ، اتحاد موقت و مقطعی افراد برای پیروزی در انتخابات و یا رسیدن به یک هدف خاص سیاسی است. این اتحاد می توانند بین دونفر یا چند نفر صورت پذیرد که یک یا چند نفر از آن ها مستقیما در انتخابات کاندیدا نیستند، اما از مقبولیت عمومی بالا برخوردارند. در شرایط خاص ممکن است افرادی از چند حزب مختلف نیز باهم ائتلاف (همایه) کنند.

معمولا پس از انتخابات ائتلاف(همایه) نیز از بین رفته و افرادی که به قدرت رسیده اند اهداف شخصی یا حزبی خود را پی میگیرند.

در انتخاباتی که گذشت از حوزه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، اکثریت آراء به ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان (تهران) موسوم به گام دوم تعلق یافت و پس از آن نیز اکثر آراء باقیمانده به ائتلاف بزرگ اصولگرایان(تهران) رسید. افرادی از احزاب مختلف نیز در این لیست ها حضور داشتند، اما هیچ حزبی به طور مستقل در این انتخابات شرکت نکرد و پیروز نشد.

توسعه پایدار اقتصادى (١)

یکى از مشکلاتى که امروز همه ما آن را از نزدیک لمس میکنیم بیکارى است و مسئله ى دیگر که موازى با آن بر زندگى مردم و عملکرد دولت سایه انداخته قرار گرفتن عده کثیرى از خانوارها و افراد جامعه زیر خط فقر و همچنین کمبود نقدینگى و منابع مالى دولت براى تأمین هزینه هاى رفاهى و عمرانى است.

بیان مشکلات آسان است و انتقاد و تخریب بدون پیشنهاد راهکار نیز هم سهل تر و تا حدى هم لذت بخش؛ حداقل از این جهت که اندکى آرامش بخش است. قطعا کارشناسان ،متخصصان و نخبگان اقتصادى تا کنون به راه حل این مشکلات فراوان اندیشیده اند و چه بسا راهکارهایى هم ارائه داده اند که با توجه به شرایط موجود یا به نتیجه نرسیده و یا اجرایى شدن آن ها زمان بر است.

به عنوان یک شهروند که آگاهى و آگاهى بخشى را حق و وظیف خود میبینم سعى میکنم با توجه به دانسته ها و اندوخته هاى اندکم خلاصه اى از مدل پیشنهادى که اگر مجال باشد به زودى با تفصیل ارائه خواهم نمود از این مجرا بیان کنم.

بدون حاشیه به بیان چند کلیت که اجرایى و اثرگذار میپندارمشان اشاره میکنم.

طرح کنترل فراگیر اقتصادى و مالیاتى

هرچند اعتقادى به اقتصاد مطلق دولتى ندارم، اما معتقدم در دنیاى امروز و خاصه کشور عزیزمان ایران با توجه به پیچیدگى مبادلات اقتصادى نیاز به یک سامانه فراگیر کنترل اقتصادى احساس مى شود.

این سامانه که توسط دولت و با نظارت مستقیم مردم مدیریت میشود، هزینه ها و درآمدهاى تمام افراد جامعه ،شرکت ها و بنگاه ها و به طور کلى هر کنش یا شغلى که با جابجایى پول و نقدینگى سروکار دارد را دائما تحت نظر دارد و علاوه بر کنترل قیمت ها توسط کارشناسان اقتصادى از فرار مالیاتى حتى در کوچکترین سطوح جلوگیرى مى کند.

مدیریت مقتدرانه نیروى انسانى

دولت به عنوان متولى اصلى مشاغل بزرگ براى پروژه هاى ناتمام یا نیازمند آغاز اجرا نیاز سنجى کرده و از افراد فاقد شغل دعوت به همکارى میکند. این افراد که در حال حاضر درآمدى نداشته و قطعا نیازمند تأمین هزینه هاى زندگیشان هستند، به جاى آن که سربار افراد دیگرى باشند یا به مشاغل کاذب روى آورند جذب پروژه هاى مختلف شده و در نقاط مختلف کشور تقسیم میشوند.

با این کار علاوه بر توزیع جمعیت، چرخ اقتصاد با ایجاد حرکت در طرح هاى عمرانى و سایر طرح ها به حرکت درآمده و این افراد که با درآمدى اندک یا حتى صرفا تأمین مایحتاج زندگى آغاز به کار کرده اند پس از مدتى به درآمد مناسب مى رسند.

موازى با این اقدام، از همین افراد در توسعه مناطق مختلف کشور که پس از مدتى مى تواند به موطن جغرافیاییشان تبدیل گردد کمک گرفته مى شود.

پى نوشت: طرح اصلى اجرایى که بخشى از آن بیان شد نیازمند اقداماتى موازى است که در متن کلى به آن اشاره خواهد شد.

لیست انگلیسی/همون لیست آبیه

هفته قبل، هفته ای پر از هیجان بود و اوج هیجان روز جمعه یعنی روز انتخابات بود، اصلا یک جورایی همه هیجان داشتند، موج عجیبی شهر را برداشته بود. هرکس هفته پیش در تهران بود حتما نام لیست امید را در شهر زیاد می شنید؛ لیستی که گویا رئیس دولت اصلاحات همه را به رای دادن به همه افراد هر دولیست ، "تکرار میکنم تمامی افراد هردو لیست" دعوت کرده بود.

از آن جایی که در این انتخابات در ستاد یکی از نامزدها فعال بودم بین مردم زیاد میگشتم و نظرات را جویا می شدم. از جمله افرادی که زیاد از آن ها در مورد رأیشان می پرسیدم جوانان و همسن و سال های خودم بودند و جواب های جالبی هم می گرفتم! تقریبا اکثریت آنها قصد رای دادن به لیست موسوم به "امید" را داشتند.

یک بار از یکی پرسیدم: "به کدوم لیست رأی میدید؟"

گفت: " وا! خوب معلومه دیگه! همون لیست آبیه!"

گفتم: " خوب افرادش رو میشناسی؟ اهدافشون رو میدونی؟"

گفت: " همین که رسایی و کوچک زاده نیستن خوبه!"

گفتم: " خوب اهداف و اولویت هاشون چیه؟"

گفت: " خودشون میدونن چیکار کنن! سیاستمدارنا!!!"

دیگه نخواستم بگم بیش از نصف افراد لیست هیچ سابقه فعالیت اجتماعی و سیاسی ندارند.

یا از یکی دیگه پرسیدم چرا به این لیست آبیه (کلا بیشتر به نام لیست آبیه یا 30بعلاوه 16 بیشتر شناخته میشد، اهداف که مهم نیست)رأی میدی؟

گفت: " میخام رسایی و کوچک زاده و علم الهدی نرن تو مجلس!"

گفتم: " علم الهدی که مشهده چه ربطی به تهران داره؟ تازه اونا دونفرن به 28 نفر دیگه چرا رای میدی؟"

گفت: "به بقیه رای میدم که جا باز نشه اصن از اونا بدم میاد به لج اونا رای میدم. اه."

البته سر صندوق ها هم صحنه های جالبی دیدم، یکسری از مردم طوری کپی میکردند که انگار لیست انگلیسی جلوشون هست و اصلا مهم نیست چی داخلش نوشته شده. حتی میشد گفت لیست آلمانی یا چینی!(در اکثر موارد طرف حتی بعد رای دادن هم اسامی رو نمیدونسته).

یکی از رأی دهندگان که از برگه رایش عکس میگرفت توجهم را جلب کرد. صبر کردم رأی دادنش تمام شد و بیرون از محل سر صحبت را باز کردم و گفتم چرا از برگه رای عکس میگرفتید؟

گفت: " میخام بذارم اینستا! کلاس داره به تمام افراد لیست آبیه رأی دادم!"

گفتم: " یعنی فقط بخاطر این رأی دادید؟"

گفت: " نه امر خیره اینم توش تاثیر داره بالاخره"

خوب این هم دلیلی است!

یکی از دوستان که ناظر صندوق بود هم میگفت تعداد زیادی رای باطله داشتیم

گفتم چرا؟ گفت : هفتاد هشتاد تا رای شماره دوشون تو بخش نام نوشته بودن "دمپایی" تو نام خانوادگی نوشته بودن "ابری"، بعد شمارش کنار حوزه اخذ رای یکی دوتا لیست آبی پیدا کردیم یکی شیطنت کرده جای اسم دوم نوشته "دمپایی ابری" مردم هم نوشتن.

استدلال چند نفر برای رأی دادن به "لیست آبیه" این بود که دابسمشای "تکرار میکنم" خییییلی باحال بود!

خلاصه امیدواریم عزیزان تازه راه یافته به مجلس با این عقبه مردمی قوی، عملکرد قوی هم داشته باشند.

قاچاق میوه و مدیران مدبر

یکی از خط های خبری داغ امروز که صدا و سیما نیز علاقه ی زیادی به آن نشان داد، موضوع میوه های قاچاق بود. جلوگیری از واردات بی رویه و تلاش برای خودکفایی در زمینه مواد غذایی از جمله میوه بدون شک از خواسته های مردم و وظایف مسئولان مربوط است. هر چند منافع مادی گاه باعث می شود کار به جایی برسد که یکی از مسئولان وزارت جهاد کشاورزی در مصاحبه تلویزیونی علنا عنوان کند:

برخی از دلال های میوه از درون وزارت جهاد کشاورزی هستند!

اما نکته ای جالب در سخنان محمدعلی طهماسبی، معاون وزیر جهاد کشاورزی وجود داشت، مبنی بر اینکه: "به غیر از چهار میوه‌ گرمسیری موز، آناناس، نارگیل و انبه، واردات همه میوه‌ها به کشور ممنوع است. "

عحیب تر آن که هیچ روش جایگزینی برای افرادی که تمایل به مصرف سایر میوه های وارداتی دارند پیشنهاد نشده و این مسئول محترم به خود اجازه داده برای ذائقه افراد(یا حتی فرد) تعیین تکلیف کند!

حال امروز کار ما به جایی رسیده که به جای جلوگیری از قاچاق میوه هایی که مشابه آن ها داخل کشور توسط باغداران و کشاورزان زحمت کش ما تولید می شود، به جان میوه هایی افتاده ایم که مشابه آن ها داخل کشور وجود ندارد و تلاشی هم برای بومی سازی تولیدشان نکرده و حتی دم از امحاء این نعمات الهی می زنیم؟!

نقل حدیثی از پیامبر اکرم(ص) را لازم میبینم که در شمارش افراد ملعون می فرمایند "همانا من هفت کس را لعنت مى کنم که خداوند و هر پیامبر اجابت شده اى آن ها را لعنت کرده اند." که یکی از این هفت مورد این است:

"کسى که آن چه را خداى عزوجل حلال کرده است ، حرام کند.